Waakzaam voor liefde

Een vaak automatisch gespeeld denkspel waar mensen overal ter wereld aan meedoen is het zaaien van verdeeldheid. De spelregels zijn heel gemakkelijk: vel een oordeel over alles en iedereen wat je tegenkomt, in je leven, op het wereldtoneel en in de media. Het kost niet veel moeite en... succesvolle deelname gegarandeerd! En... hoe gelukkig ben je ermee?

Oordelen komen altijd voort uit angst. Angst dat de 'slechteriken' winnen, angst dat je tekort komt, angst dat mensen dingen anders doen dan jij, angst om je vrijheid te verliezen, angst om er niet meer bij te horen...

Het vergt dan ook moed om oordelen los te laten. Om te beseffen: ik kan niet weten wat het beste is dat gebeurt. En ik kan niet weten hoe het voor die ander is om in zijn/haar schoenen te staan en waarom diegene doet wat hij doet. Zelfs als ik kilometers in die schoenen zou kunnen lopen, weet ik er nog maar een fractie van.

Voorbij de oordelen is ruimte om dieper te kijken en te luisteren. Om situaties anders te bezien en te begrijpen. Of eenvoudigweg te beseffen dat je de wereld niet kunt dicteren hoe ze zou moeten zijn. Zonder oordelen blijf je vrij voor innerlijke vrede. En vanuit die staat kun je gemakkelijker helder worden over wat passend is voor jou om te doen of te laten, nu op dit moment.

Mochten je oordelen gaan over ánderen, over groeperingen, partijen of landen die met elkaar in de clinch liggen en wil je werkelijk wat voor hen doen?  Herinner jezelf eraan dat we allemaal tot dezelfde mensheid behoren en sluit alle 'partijen' zonder uitzondering in je hart. Lukt dat je niet? Dan snap je misschien ook dat dat voor andere mensen geldt en van waaruit de verdeeldheid tussen mensen kan ontstaan. Compassie kan dan behulpzaam zijn, voor onszelf en voor de wereld.

Angst, oordelen en verdeeldheid zijn besmettelijk. Vrede gelukkig ook.
Aan welke kant wil jij staan?  

🤍 𝕎𝕚𝕛 𝕜𝕦𝕟𝕟𝕖𝕟 𝕠𝕟𝕤𝕫𝕖𝕝𝕗 𝕖𝕟 𝕒𝕟𝕕𝕖𝕣𝕖𝕟 𝕒𝕝𝕥𝕚𝕛𝕕 𝕫𝕚𝕖𝕟 𝕒𝕝𝕤 𝕞𝕖𝕟𝕤𝕖𝕟 𝕕𝕚𝕖 ó𝕗 𝕝𝕚𝕖𝕗𝕕𝕖 𝕧𝕖𝕣𝕤𝕡𝕣𝕖𝕚𝕕𝕖𝕟 ó𝕗 𝕖𝕖𝕟 𝕓𝕖𝕣𝕠𝕖𝕡 𝕕𝕠𝕖𝕟 𝕠𝕡 𝕝𝕚𝕖𝕗𝕕𝕖
(Principe 12 van Attitudinal Healing)