Corona of het Koninkrijk ?

Een Cursus in Wonderen heeft als doel om jou innerlijke vrede te leren onder alle omstandigheden. Deze Cursus leert ons dat deze stabiele staat van vrede onze ware staat is, onze natuurlijke staat, het enige dat werkelijkheidswaarde heeft. Alle onrust, angst, bezorgdheid, wrevel of boosheid is een onnatuurlijke staat die optreedt als wij in verwarring zijn. De oorzaak van deze verwarring is altijd dat we naar de stem van het ego luisteren, die ons wil wijsmaken dat we kwetsbaar zijn, tekort kunnen komen en goed moeten opletten om ons tijdig te kunnen verdedigen. 

De Cursus leert ons inderdaad om waakzaam te zijn, maar dan tégen dit ego-denken. In de vorige reflectie lazen we al dat de derde les van de Heilige Geest luidt: wees alleen waakzaam voor God en Zijn Koninkrijk (T6.VC,2:8). Dus: wees alleen waakzaam voor die innerlijke vrede, en vergeef alles wat deze lijkt te verstoren. Want het is slechts een vergissing te denken dat jouw innerlijke vrede verstoord kán worden, aangezien het de enige werkelijke staat van onze denkgeest is. We kunnen leren om altijd waakzaam te zijn voor deze staat. Deze les is in die zin ondubbelzinnig dat ze leert dat er geen uitzonderingen mogen zijn, hoewel ze niet ontkent dat de verleiding om uitzonderingen te maken zich zal aandienen. (T6.VC,4:5). 

Nu er een pandemie in de wereld uitgebroken lijkt te zijn zou dat een stevige verleiding kunnen zijn om voor angst te kiezen in plaats van voor innerlijke vrede. De verleiding om voor deze pandemie een uitzondering te maken en te zeggen: maar onder déze omstandigheden kan ik niet in innerlijke vrede en vreugde zijn, dat is toch een heldere zaak?  

Dat het ego niet helder is, is een feit. Het uitgangspunt van het ego is namelijk om te beginnen dat jij een klein kwetsbaar lichaam bent, waar van alles mee kan gebeuren. Zo bezien, is de wereld een zeer beangstigende plek, zeker nu. De Cursus noemt dit onjuist gericht denken. Het is niets ernstigs, niets kwalijks of schuldigs, het is eenvoudig onjuist en brengt een staat van angst teweeg die onjuist is, niet klopt, niet nodig is. Wie jij ten diepste bent is namelijk altijd veilig en kan niets gebeuren. Wie jij werkelijk bent is, zoals de Cursus dat noemt, een schepping van God. Als God oneindig is, niets kan gebeuren en mateloos krachtig is, moeten zijn scheppingen - wij dus - dat ook zijn. En aangezien het lichaam niet aan deze kenmerken voldoet, is het ondenkbaar dat wij ons lichaam zouden zijn. Elk moment dat we onszelf daar toch mee verwarren luisteren we naar het ego, dat ons fabels vertelt. We vergeten dan dat we de kracht zijn om onder elke omstandigheid te kiezen voor innerlijke vrede. Het is niet erg, maar het veroorzaakt onnodig lijden. Aan ons de keuze! 

Kunnen we in deze schijnbaar roerige tijd zien wat we zien, meemaken wat we meemaken, en ondertussen Thuis blijven?  Niet in fysieke zin, in een fysiek huis (wat wellicht aan te bevelen is bij bepaalde lichamelijke symptomen), maar Thuis in ons ware wezen, in onze natuurlijke staat van vredevolle draagkracht, onze natuurlijke staat, van moment tot moment. Willen we in vrede blijven, ook in deze periode van schijnbare wereldse onrust? 

Betekent dit dat als ik voor het Koninkrijk kiest, Corona aan mijn lichaam voorbij zal gaan? Laten we helder zijn: nee, dat is niet waar het hier om gaat. In het Koninkrijk zijn betekent eenvoudig je totale aandacht erop richten. (T7.III,4:1) Als we uitsluitend waakzaam zijn voor het Koninkrijk van liefde, blijven we in de wonderbare(nde) staat van aanvaarding en vrede, wat er ook met ons lichaam gebeurt. 

Deze pandemie van Corona zou je dus een beproeving kunnen noemen, een kans, om onszelf te trainen in die juiste gerichtheid van denken. Een beproeving, waarbij we van moment tot moment de keuze hebben tussen Corona (een identificatie met onze lichamelijke kwetsbaarheid) of het Koninkrijk (de keuze om te rusten in wie we werkelijk zijn). Dit houdt niet in dat we in menselijke zin de pandemie ontkennen, dat zou een onwaarachtige vorm van ontkenning zijn. Maar we kunnen er wél voor kiezen om te ontkennen dat dit werkelijk gevaar tot gevolg heeft. We kunnen vertrouwen op de Heilige Geest, de onaantastbare bron van kracht in onze denkgeest, die ons helpt met een kalme denkgeest te doorstaan wat er ook langs lijkt te komen in ons leven.

De keuze om daar een beroep op te doen is er altijd. Toen ik zei: Ik ben altijd met jullie,’ bedoelde ik dat letterlijk. Ik ben voor niemand in enige situatie afwezig. (T7.III,1:7-8). Wat een gerustelling! De Heilige Geest is altijd met ons, want bevindt zich IN onze denkgeest. Als we deze Innerlijke Gids bij alles wat onze vrede verstoort of angstig maakt, raadplegen, zal ons worden getoond dat er we altijd veilig zijn. Want als we waakzaam zijn en beseffen Wat we werkelijk zijn, weten we dat we niet werkelijk Corona kunnen krijgen. Ons Zelf kan nergens door besmet raken. Zoals het zonlicht nergens door besmet kan raken en overal op gelijke krachtige wijze op schijnt: op de pandemie, op de oorlogen en op de aardbeving, net als op de ontluikende lente, een bruiloft of de geboorte van een kind. Het stelt geen vragen en verliest geen vertrouwen als er een wolkendek verschijnt dat ondoordringbaar lijkt, het blijft stralen. 

De vraag is: zijn we bereid volkomen te vertrouwen dat we dat Licht, die onaantastbare 'zonnekracht' zijn? Natuurlijk nemen we dan gewoon zo onze voorzorgsmaatregelen in praktische zin, bellen we een arts als dat aan de orde is. Maar kunnen we kiezen voor innerlijke vrede, terwijl we dit doen? Kunnen we kiezen voor dat innerlijke Koninkrijk, wat ons lichaam of de lichamen van anderen ook lijkt te overkomen? Zij die zeker zijn, zijn volmaakt kalm, omdat ze niet in twijfel verkeren. (T7.III,5:6) Is dat niet de meest behulpzame manier om welke pandemie of toestand dan ook in ons leven tegemoet te treden?

De uitnodiging is dus om deze periode te gebruiken om steeds opnieuw te kiezen voor de juiste gerichtheid van denken. Jij hebt de macht om aan het Koninkrijk bij te dragen... (T7.I,2:7). Door Thuis te blijven, en onze naasten en onszelf als heel te blijven zien, wat de uitkomst in fysieke zin ook is, zijn we een besmettingshaard van kracht en liefde. Is dat niet onze ware wil?

Ik wens je een gezegende tijd!