De Stem namens God (T5.II)

De Stem namens God, ook wel de Heilige Geest genoemd, is altijd aanwezig en beschikbaar. De Heilige Geest is niet iets búiten ons, maar een wijze van denken die IN ons aanwezig is, het is de stem van de Innerlijke Wijsheid. Het is onze rechtstreekse communicatie met God, wat onze natuurlijke staat van zijn is. Hij is je resterende communicatie met God die je kunt onderbreken, maar niet verbreken. (8:2) Wat een geruststelling is dat! Dat we hem nooit, maar dan ook nooit kunnen verbreken! Dat het altijd aanwezig is! Waarom zouden we er niet voortdurend naar luisteren? Wel.. 

De rechtstreekse communicatie was verbroken omdat jij een andere stem had gemaakt. (5:7)

Met ‘een andere stem’ wordt natuurlijk het ego bedoeld. Op het moment dat wij het ego maakten, wat niets anders is dan het geloof in duisternis, schuld en zonde, werd de Heilige Geest onmiddellijk als antwoord van God beschikbaar gesteld in onze denkgeest, zo lezen we in deze paragraaf. 
Hiermee wordt niets anders bedoeld dan: op ieder moment dat we schuld of zonde zien in onszelf of een ander, of wanneer we ons verzetten tegen hoe het leven loopt (dan zien we ‘het lot’ als de schuldige) kortom, op ieder moment is er ook altijd onmiddellijk een ander antwoord mogelijk, namelijk dat van Wijsheid, de HG. Als je soms lastig kunt verhouden tot de Christelijke termen, kun je HG ook als afkorting zien van Helderheids Geschenk, waarbij het goed is te beseffen dat het om kristálhelder gaat, en om een geschenk gaat dat we alleen kunnen ontvangen als we in figuurlijke zin met lege handen durven te staan, dus het oordeel durven opschorten. 

Ze (de stem van de HG) houdt je denkgeest die andere weg voor en blijft kalm, zelfs te midden van de onrust die jij voortbrengt. De Stem namens God is altijd kalm, omdat Ze van vrede spreekt. (7:5-6). 

Het gaat er dus weer in de eerste plaats om dat je je doel bepaalt. Onze denkgeest is oneindig krachtig, dus wát is je doel? Waaraan ben jij ten diepste toegewijd? Om ruimte te maken voor de stem van de HG dienen we om leiding te vragen. De stem van het ego spreekt altijd eerst, en het luidst. We moeten bereid zijn ‘ons gelijk’ op te geven, en naar de zachte, stille stem van de HG te luisteren, die een ander perspectief biedt. 

De Stem van de Heilige Geest gebiedt niet, want Ze is niet tot arrogantie in staat. Ze eist niet, want Ze is niet uit op controle. Ze overweldigt niet, want Ze valt niet aan. Ze brengt slechts in herinnering. Ze is alleen onweerstaanbaar vanwege wat Ze jou herinneren laat. (7:1-5)

Want zeg nou zelf: is het geen onweerstaanbaar idee om altijd met kalme vrede te kunnen kijken, zelfs temidden van de soms heftige emoties en gebeurtenissen die we als persoonlijkheid lijken mee te maken? 

Dat zijn de twee niveaus van de cursus. Het is niet zo dat we als student van de Cursus geen emoties meer hebben, ons niet meer druk maken, of niet meer diep verdrietig zijn als ons dingen overkomen die ons hart verscheurt. Het enige verschil is dat we, telkens als het ego er een schuldverhaal van maakt, we halt houden en om leiding van de HG vragen, om met zíjn ogen te kijken. 

Dat betekent overigens niet, dat we dan ineens passief worden in de wereld, als we ‘onder Zijn leiding’ zouden leven, integendeel. 

Het ego leest de Cursus mee, en bedenkt voortdurend de gekste interpretaties van wat er staat. Het interpreteert de teksten vanuit het wereldse. Zeggen: ik ben niet mijn lichaam, wil niet zeggen als ik een grote hoofdwond oploop, ik alleen maar hoef te zeggen: ‘ik ben niet mijn lichaam’ en het niet hoef te laten hechten in het ziekenhuis. Het betekent alleen maar dat, zoals in onze groep werd aangedragen: als mijn beste vriend Parkinson krijgt, dat dat niets te maken heeft met wie hij in Wezen is. Dat Wezen is altijd volkomen compleet, heel, zelfs als zijn brein of lichaam aftakelt. Hij is even compleet en heel als altijd, een schepping van liefde en niet meer dan dat. Als ik hem zó kan zien, kan ik in vrede zijn en de handelingen verrichten die nodig zijn om eerste hulp te bieden of gewoon een vriend te zijn. We kennen allemaal de verhalen uit de bijbel waarin Jezus bijvoorbeeld ingreep toen een vrouw bekogeld zou gaan worden met stenen. Natúúrlijk kwam hij in actie. De Cursus leert ons dus geen passiviteit. 

De Vraag & Antwoordservice van Ken Wapnick is een heldere bron van informatie als je hierover in verwarring raakt. 

Een mooi antwoord geeft hij bijvoorbeeld bij vraag V#979 aan een directeur, die ziet dat sommig personeel niet goed functioneert. Moet hij nou alleen maar vergeven, of kan hij ook nog maatregelen nemen? Ik heb hieronder een sterk ingekorte versie van het antwoord gekopieerd. Voor de hele antwoord kun je hier klikken. 

De Cursus geeft ons geen speciale richtlijnen over wat we moeten doen op gedragsniveau. Maar het zegt ons wel wat het enige is dat we in onze denkgeest moeten doen om elk probleem op te lossen: de blokkades wegnemen voor de aanwezigheid van liefde (T.In.1:7). (...) het is belangrijk om in gedachten te houden dat Jezus ons niet zegt hoe we ons moeten gedragen. Hij leert ons wel hoe we ons denken kunnen veranderen. Wanneer we dat eenmaal hebben gedaan, zullen onze daden automatisch de liefdevolle zachtaardigheid van onze gedachten weerspiegelen. (...) Jouw taak bestaat er dus in de Heilige Geest om hulp te vragen om voorbij de schuld in je eigen denkgeest te kijken, zodat je zonder oordeel naar hen kunt kijken en zult weten welke maatregelen het meest behulpzaam zijn.
De moeilijkheid daarbij is er zeker van te zijn dat je de Heilige Geest oprecht om hulp vraagt en niet zelf van te voren al oordeelt over wat een liefdevolle of ‘spirituele’ persoon zou doen. (...) Het verschil is dus de houding waarmee je de maatregelen neemt. In plaats van maatregelen te nemen vanuit je kwaadheid of een verlangen om te straffen, neem je ze om je adviseurs te helpen ophouden zichzelf en anderen te kwetsen.

Niets passiviteit dus. Als we naar de Stem namens God luisteren, merken we vanzelf wat klopt, wat ons rust en vrede brengt, wat het meest heilzaam is om te doen. Deze heilzaamheid bevat altijd het zien van onschuld in elk gedrag en elke uitkomst. Er is een draagvlak van kalmte voelbaar zou je kunnen zeggen bij alles dat je voelt en wat je denkt dat je te doen staat.